یک حساب ساده: آیا #دولت می‌توانست شرایط #قرنطینه‌ی کامل برای مقابله با #کرونا بر قرار کند؟
یک حساب ساده: آیا #دولت می‌توانست شرایط #قرنطینه‌ی کامل برای مقابله با #کرونا بر قرار کند؟
قبل از هر چیز باید بگویم این فقط یک تحلیل عامیانه و مبتنی بر اطلاعات ساده‌ی بنده به عنوان یک شهروند انجام شده است و فاقد هر گونه پشتوانه فنی، کارشناسی و شاید علمی می‌باشد. بنابر این استناد به آن اصلاً توصیه نمی‌شود. اما اگر می‌خواهید نظر بنده را بدانید، ادامه‌ی مطلب را بخوانید...
یک حساب ساده: آیا #دولت می‌توانست شرایط #قرنطینه‌ی کامل برای مقابله با #کرونا بر قرار کند؟
قبل از هر چیز باید بگویم این فقط یک تحلیل عامیانه و مبتنی بر اطلاعات ساده‌ی بنده به عنوان یک شهروند انجام شده است و فاقد هر گونه پشتوانه فنی، کارشناسی و شاید علمی می‌باشد.
نویسنده: #محمد_عبائی_شوشتری
یک روی سکه: محاسبه هزینه معیشت جامعه ایرانی در قرنطینه:
- هزینه غذای یک منوی متوسط غذا در تهران برای یک روز کامل به ازای هر نفر
- صبحانه: املت: 80000 ریال
- ناهار: چلو کباب کوبیده: 220000 ریال
- شام: خوراک مرغ: 150000 ریال
- جمع: 450000 ریال
منبع: سایت اسنپ فود
توجه: االف- قیمت‌های تهران نسبت به بقیه‌ی کشور بالاتر است. ب- منوی انتخاب شده یک منوی بدون تنوع غذایی است با ایجاد تنوع غذایی متوسط هزینه بسیار پایین‌تر خواهد بود. ج- به این موضوع توجه کنید که با امکانات دولتی قیمت تمام شده هر پرس غذا بسیار پائین‌تر خواهد بود.
اما اگر همین هزینه را به عنوان هزینه معیشت یک نفر بپذیریم، این هزینه به ازای 84 میلیون نفر جمعیت، به ازای 30 روز 113400 میلیارد تومان خواهد بود. بدیهی است، در شرایط اضطراری تامین خرد و خوراک افراد تنها لازمه‌ی ایجاد یک قرنطینه‌ی 100 درصدی برای کنترل کرونا خواهد بود و بقیه نیازهای افراد از طرق دیگر قابل تامین است.
روی دیگر سکه:
دولت ادعا نموده است 10 میلیارد دلار برای کمک به کسب و کارهای خسارت دیده از کرونا تخصیص خواهد داد. بر اساس نرخ دلار امروز 16 فروردین 1399 هر دلار برابر 157950 ریال بوده است. بنابر این 157950 میلیارد تومان در این بخش صرف خواهد نمود.
بنابر این دولت می‌توانست با بخشی از این هزینه برای یک ماه افراد را در خانه قرنطینه کند و از کسب و کارها و ادارات بخواهد یک ماه مرخصی بدون حقوق برای افراد در نظر بگیرند و کلیه اعتبارات یارانه، حقوق هزینه‌هایی از این قبیل را به قرنطینه اختصاص دهد.
اما مدیریت افراد در دوره قرنطینه به چه صورت خواهد بود؟
اگر مسئولیت تهیه‌ی مایحتاج روزانه‌ی هر 500 نفر را به عهده یک نفر بگذاریم، 168000 نفر نیرو نیاز داریم. حدود 600000 نیرو نیز در بخش لجستیک و پشتیبانی نیازمندیم. 800000 نفر نیز برای تامین امنیت قرنطینه و کنترل عبور و مرورها نیاز داشتیم. یعنی 1568000 نفر به صورت مستقیم در استقرار قرنطینه نقش خواهند داشت. این در حالی است که بسیج به تنهائی 2/11 میلیون داوطلب در اختیار دارد که به راحتی می‌توان از درصد کمی از آن جهت مدیریت قرنطینه 100 درصدی بهره برد.
بیماری با قرنطینه 100 درصدی در یک ماه ریشه کن خواهد شد و دوباره افراد پس از مدت کوتاهی به کسب و کارهای خود خواهند برگشت. با عادی شدن شرایط دوباره کسب و کارها رونق خواهد گرفت و ضرر کوتاه مدت آن‌ها با تشدید تقاضا در روزهای بعد برطرف خواهد شد.
آیا این روش بهتر نبود؟ شما چه فکر می‌کنید؟
