در مطلب پیش رو تلاش میشود، با نگاهی نقادانه سیستمهای سنتی برنامهریزی در ایران نقد شوند و پیشنهادات اجرایی جهت آغاز حرکت به سمت استقرار سیستمهای نوین برنامهریزی مطرح میشود.
- ۰ نظر
- ۱۹ شهریور ۰۰ ، ۱۹:۴۷
در مطلب پیش رو تلاش میشود، با نگاهی نقادانه سیستمهای سنتی برنامهریزی در ایران نقد شوند و پیشنهادات اجرایی جهت آغاز حرکت به سمت استقرار سیستمهای نوین برنامهریزی مطرح میشود.
در این مطلب فلسفهای نوین در برنامهریزی به نام "استراتژی باز" تشریح میشود. سازمانها با استفاده از این فلسفه میتوانند نظام مدیریت استراتژیک خود را متحول نموده و از حالتی کلیشهای و فانتزی به ابزاری بهینه و موثر جهت تغییر به نفع ذینفعان متعدد و کسب ارزش فوقالعاده با استفاده از مشارکت و همهپذیری دموکراسی گونه فراهم آوردند. یکی از سازمانهایی که میتواند، بهرهی بسیار خوبی از این فلسفه، برداشت کند، شهرداریها هستند. بنابر این اکنون که موعد تغییر شهرداران است، توجه به چنین موضوعی به عقیدهی نگارنده خالی از اهمیت نیست.